(Khmer Version) KIM JONG IL SOCIALISM IS THE LIFE OF OUR PEOPLE

 

KIM JONG IL - គីមជុងអ៊ីល 

សង្គមនិយមគឺជាជីវិតរបស់ប្រជាជនយើង

(ការពិភាក្សាជាមួយមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់នៃគណៈកម្មាធិការកណ្តាល នៃគណបក្សពលករកូរ៉េនៅថ្ងៃទី ១៤ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ១៩៩២)

ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះពួកចក្រពត្តិនិយមនិងអ្នកប្រតិកម្មបានងាកទៅរកគ្រប់មធ្យោបាយដែលអាចធ្វើទៅបានដើម្បីរារាំងប្រទេសរបស់យើងដែលកំពុងឈានទៅមុខកាន់បដានៃសង្គមនិយមក្រោមការដឹកនាំរបស់បក្សនិងមេដឹកនាំ។ សត្រូវដែលអស់សង្ឃឹមជាងគឺនៅក្នុងការប៉ុនប៉ងរបស់គាត់យើងត្រូវកាន់បដាខ្ពស់ជាងមុនដើម្បីវាយលុកការវាយលុកបដិវត្តរបស់សត្រូវដោយមធ្យោបាយនៃការវាយលុកបដិវត្ត។

ទោះបីជាពួកចក្រពត្តិនិយមនឹងប្រតិកម្ម ហេីយកំពុងព្យាយាមយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីបំផ្លាញសង្គមនិយមនៅលើផែនដីយ៉ាងណាក៏ដោយក៏សង្គមនិយមត្រូវបានគេស្រឡាញ់យ៉ាងជ្រាលជ្រៅដែលកន្លងមកមិនធ្លាប់មាននៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ប្រជាជនបដិវត្តនៅទូទាំងពិភពលោកនិងកំពុងឈានទៅមុខជាលំដាប់។ សង្គមនិយមគឺជាឧត្តមគតិរបស់មនុស្សជាតិហើយសង្គមនិយមដែលទទួលបានជោគជ័យគឺជាច្បាប់នៃការអភិវឌ្ឍប្រវត្តិសាស្ត្រ។ មិនថាពួកគេប៉ុនប៉ងបំបាត់ចោលនូវសង្គមនិយមយ៉ាងខ្លាំងប៉ុណ្ណាក៏ដោយក៏ពួកចក្រពត្តិនិយមនិងអ្នកប្រតិកម្មមិនអាចបង្វិលត្រលប់មកវិញនូវជំនោរនៃប្រវត្តិសាស្ត្រវិញបានឡើយ។ សព្វថ្ងៃនេះប្រជាជនបដិវត្តពិភពលោកក្រោមបដានៃសេចក្តីប្រកាសក្រុងព្យុងយ៉ាងកំពុងតែតស៊ូយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដើម្បីការពារនិងជំរុញបុព្វហេតុសង្គមនិយម។ ការតស៊ូដើម្បីសង្គមនិយមកំពុងត្រូវបានធ្វើមិនត្រឹមតែនៅក្នុងប្រទេសដែលសង្គមនិយមត្រូវបានដួលរលំនោះទេប៉ុន្តែគឺនៅក្នុងប្រទេសមូលធននិយមផងដែរ។ គ្មានការសង្ស័យទេថាការធ្វើចលនារបស់ចក្រពត្តិនិយមនិងអ្នកប្រតិកម្មនឹងមានការអាក់អន់ចិត្តហើយសង្គមនិយមនឹងមានការជឿនលឿនទៅមុខដោយគ្មានការរំខានហេីយនឹងលេចចេញនូវជ័យជំនះក្នុងរយៈពេលវែងដោយសារការតស៊ូរបស់គណបក្សបដិវត្តនិងប្រជាជនទូទាំងពិភពលោក។

ដោយមានជំនឿចិត្តមុតមាំចំពោះជ័យជំនះនៃសង្គមនិយមយើងត្រូវតែខិតខំតាមដានស្ថានការណ៍បច្ចុប្បន្នលើទស្សនៈប្រកបដោយសុទិដ្ឋិនិយមនិងការពារយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ចំពោះបុព្វហេតុនៃសង្គមនិយម។

សង្គមនិយមគឺជាជីវិតរបស់ប្រជាជនយើង។ មិនថាប្រជាជនរបស់យើងនៅរស់ឬស្លាប់ក្តី ទោះបីពួកគេដឹកនាំជីវិតឯករាជ្យនិងច្នៃប្រឌិតក្នុងនាមជាចៅហ្វាយនាយនៃរដ្ឋនិងសង្គមឬក្លាយជាទាសកររបស់អ្នកដទៃដោយទទួលបានការធ្វើបាបនិងការមើលងាយក៏ដោយ គឺអាស្រ័យលើពួកគេការពារសង្គមនិយមឬអត់។ ទោះបីជាមានការលំបាកនិងការសាកល្បងយ៉ាងណាក៏ដោយក៏យើងមិនត្រូវបោះបង់ចោលនូវសង្គមនិយមដែលយើងបានជ្រើសរើសនិងកំពុងកសាងឡេីងនោះឡេីយ។

ដើម្បីការពារនិងជំរុញបុព្វហេតុសង្គមនិយមយើងត្រូវតែអនុវត្តគំនិត “Juche - ជូជឺ” នៅក្នុងគ្រប់វិស័យនៃបដិវត្តឲ្យហ្មត់ចត់ជាទីបំផុត។ គំនិតជូគឺជាគ្រឹះមនោគមវិជ្ជានៃសង្គមនិយមនិងជាការណែនាំតែមួយគត់នៃបដិវត្ត។ សង្គមនិយមដែលគ្មានមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃមនោគមវិជ្ជានិងការណែនាំដ៏ល្អឥតខ្ចោះមិនអាចត្រូវបានគេហៅថាសង្គមនិយមពិតប្រាកដទេហើយវាអាចជាការខកចិត្តដែលមិនអាចពិនិត្យមើលគ្រោងការណ៍ប្រឆាំងនឹងសង្គមនិយមរបស់ពួកចក្រពត្តិនិយមនិងអ្នកប្រតិកម្ម។ នេះត្រូវបានបង្ហាញដោយមេរៀននៃប្រទេសទាំងឡាយដែលសង្គមនិយមត្រូវបានខកចិត្តហើយមូលធននិយមត្រូវបានស្តារឡើងវិញ។ សង្គមនិយមរបស់យើងកំពុងតែជឿនលឿនដោយគ្មានការរំខាន។ សង្គមនិយមគឺជាជីវិតរបស់ប្រជាជនយើង ហេីយគំនិតជូគឺជាជីវិតនៃសង្គមនិយមរបស់យើង។យើងត្រូវតែការពារគំនិតជូជិយ៉ាងរឹងមាំពីការជ្រៀតចូលនៃនិន្នាការមនោគមវិជ្ជាប្រតិកម្មរផ្សេងៗ ហេីយត្រូវអភិវឌ្ឍជាប្រចាំនិងអនុវត្តវាឱ្យបានហ្មត់ចត់លើគ្រប់វិស័យនៃបដិវត្តនិងសំណង់។ វគ្គនៃការកសាងសង្គមនិយមគឺជាវត្តនៃការអនុវត្តគំនិតជូជឺហើយសង្គមនិយមនិងសង្គមកុម្មុយនិស្តគឺជាអ្នកដែលយកគំរូតាមគំនិតនោះ។ 

មេដឹកនាំដ៏អស្ចារ្យគឺសមមិត្តគីមអ៊ីលស៊ុងបាននិពន្ធគំនិតនេះក្នុងវ័យដំបូងរបស់គាត់ហើយបានអនុវត្តវានៅក្នុងគ្រប់វិស័យនៃបដិវត្តនិងសំណង់ជាមួយនឹងភាពរឹងមាំនិងស្ថិតស្ថេរ។

យើងត្រូវតែស្រឡាញ់គំនិតជូជឺ ព្រោះគំនិតនេះជាជំនឿរបស់យើងហើយយេីងបាននឹងអនុវត្តវាលើគ្រប់វិស័យនៃបដិវត្តនិងសំណង់បានយ៉ាងម៉ត់ចត់ដើម្បីបន្ថែមភាពទាក់ទាញនៃរចនាបថសង្គមនិយមរបស់យើងដែលជាសង្គមនិយមតាមបែបសង្គមនិយមជូជឺ។ 

ដើម្បីការពារសង្គមនិយមនិងលើកស្ទួយភាពឈ្លាសវៃរបស់ខ្លួនយើងត្រូវពង្រឹងថែមទៀតនូវសាមគ្គីភាព រវាងមេដឹកនាំបក្សនិងមហាជន។

មេដឹកនាំគណបក្សនិងមហាជនបង្កើតបានជាអង្គមួយដែលពួកគេចែករំលែកវាសនារបស់ពួកគេ។ សាមគ្គីភាពរឹងមាំរបស់ពួកគេផ្អែកលើមនោគមវិជ្ជា ឆន្ទៈ សីលធម៌ និងកាតព្វកិច្ចដេីម្បីជាការធានានូវបុព្វហេតុសង្គមនិយម។ យើងត្រូវតែប្រមូលផ្តុំមនុស្សទាំងអស់នៅក្នុងបក្សនិងមេដឹកនាំឱ្យកាន់តែរឹងមាំដេីម្បីពង្រឹងនូវកម្លាំងចិត្តតែមួយដែលមិនចេះរីងស្ងួត និងការរួបរួមដែលបំបែកមិនបាន។ [...]

[...] យើងត្រូវតែមានចំណេះដឹងល្អអំពីប្រភពដើមនិងឧត្តមភាពនៃមនោគមវិជ្ជាបដិវត្តរបស់គណបក្សយើងគឺគំនិតជូជឺ។ គំនិតជូគឺជាគំនិតដើមនិងទ្រឹស្តីបដិវត្តល្អឥតខ្ចោះនៃទ្រឹស្តីកុម្មុយនិស្ត ដែលបានបង្កើតឡេីងដេីម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីតំរូវការនៃយុគសម័យថ្មីនៃប្រវត្តិសាស្ត្រដែលជាយុគសម័យឯករាជ្យ។ មន្រ្តីផ្នែកព័ត៌មានទ្រឹស្តីគួរតែសិក្សាពីគំនិតជូជឺយ៉ាងស្វិតស្វាញហើយរៀនស៊ីជម្រៅពីប្រភពដើមនិងឧត្តមភាពរបស់គំនិតនេះ។ 

ជាមួយនេះដែរ ចម្រៀងដែលមានមនោគមវិជ្ជានិងគុណធម៌សិល្បៈខ្ពស់គួរតែត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងចំនួនដ៏ច្រើន។ បទចម្រៀងបែបនេះជួយពង្រឹងជំនឿលើបុព្វហេតុនៃសង្គមនិយមនិងឆន្ទៈមុតមាំនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់ប្រជាជនជំរុញឱ្យពួកគេខិតខំកាន់តែខ្លាំង។ កុំឈានទៅមុខ, រាត្រីនៃព្យុងយ៉ាងគឺជាបទចម្រៀងមួយក្នុងចំណោមបទចំរៀងទាំងនេះ។ បទចំរៀងនេះនឹងលើកទឹកចិត្តដល់ទាហាននៃកងទ័ពប្រជាជនកូរ៉េនិងប្រជាជនរបស់យើងសូម្បីតែនៅក្នុងសង្គ្រាមក៏ដោយ។ ខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលពេលណាខ្ញុំស្តាប់បទចំរៀងទាំងនេះ។ មនុស្សត្រូវតែដឹងនិងយល់ពីតម្លៃនៃបទចម្រៀង។ ចម្រៀងនិងមនុស្សគឺមិនអាចចាកឆ្ងាយពីគ្នាបានឡេីយ វាគឺរស់នៅជាមួយគ្នា។ នៅសម័យសង្គ្រាមវាមិនត្រឹមតែជាចម្រៀងប៉ុណ្ណោះទេគឺវាថែមទាំងចាក់ផ្សាយដេីម្បីលើកទឹកចិត្តដល់ទាហាននិងប្រជាជនរបស់យេីងផងដែរ។ 

បច្ចុប្បន្ននេះវិស័យសិល្បៈបានផលិតចម្រៀងជាច្រើនប្រកបដោយមនោគមវិជ្ជានិងសិល្បៈខ្ពស់។ កុំឆ្ពោះទៅមុខ, រាត្រីនៃទីក្រុងព្យុងយ៉ាងគឺជាបទចម្រៀងដ៏ល្អសម្រាប់បង្ហាញអំពីគុណភាពនៃមនោគមវិជ្ជានិងសិល្បៈ។ នាពេលអនាគតវិស័យសិល្បៈតន្រ្តីត្រូវតែបង្កើតបទចម្រៀងឲ្យបានច្រេីន ដែលវានឹងក្លាយជារតនៈសម្បត្តិជាតិប្រកបដោយគុណធម៌មនោគមវិជ្ជានិងសិល្បៈខ្ពស់។ ដើម្បីបង្កើតបទចំរៀងទាំងនេះអ្នកត្រូវតែបង្កើតទម្លាប់ផលិតវាដោយភាពរីករាយ។ ប្រសិនបើបទចម្រៀងនោះពិពណ៌នាអំពីជីវិតហើយមនុស្សម្នាចូលចិត្តច្រៀង បទទាំងនោះនឹងក្លាយជាទ្រព្យសម្បត្តិនិងជារតនៈសម្បត្តិដ៏ថ្លៃថ្លារបស់ជាតិមាតុភូមិ។ ដើម្បីសម្រេចបានកិច្ចនេះ អ្នកនិពន្ធត្រូវតែស្រូបខ្លួនឯងទៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សនិងស្គាល់ឱ្យបានច្បាស់នូវអ្វីដែលជាសេចក្តីប្រាថ្នានិងការទាមទាររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។

ចម្រៀងត្រូវតែបង្ហាញពិពណ៌នាឲ្យបានយ៉ាងល្អ។ ប្រសិនបើបទចម្រៀងមិនបានពិពណ៌នាបានល្អនោះទេ វាមិនអាចបង្ហាញពីតម្លៃរបស់វានោះឡេីយ។

បកប្រែនិងកែសម្រួលពីប្រភពដេីមដោយ លោក លី គីមឡុង - ប្រតិភូផ្លូវការនៃសមាគមមិត្តភាពកូរ៉េ។ ប្រភពដើមជាភាសាអង់គ្លេសនៃអត្ថបទនេះអាចរកបាននៅបណ្ណាល័យអេឡិចត្រូនិចនៃសមាគមមិត្តភាពកូរ៉េ។